دلارزدایی واقعیت جهان شده است

به گزارش فارس، «ماریا زاخاروا» سخنگوی وزارت خارجه روسیه در مصاحبه با یک رسانه ترکیه‌ای اعلام کرد که «دلارزدایی» فقط خواسته مسکو نیست و به یک واقعیت جهانی تبدیل شده است.

به گزارش «راشاتودی»، این مقام روس در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «آیدینلیک» اعلام کرد که کشورهای بیشتری در حال روی آوردن به ارزهای ملی در تجارت با یکدیگر هستند و در حال کنار گذاشتن استفاده از دلار هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گفته سخنگوی دستگاه دیپلماتیک روسیه، دلار به یک ابزار «بسیار مشکل دار» در مراودات مالی کشورها تبدیل شده است. زاخاروا اعلام کرد، آمریکا در ابتدا گفته بود که دلار یک ارز بین‌المللی است که «زندگی همگان را بهتر، راحت‌تر و آسوده‌تر می‌کند. آنها روی این موضوع اصرار داشتند و می‌گفتند که (دلار) اقتصاد جهان را به یک سطح جدید برده و مراودات و روابط (اقتصادی) مان را آسان می‌کند».

سخنگوی وزارت خارجه روسیه ادامه داد: «صادقانه بگویم آنهایی که چنین سیاستی را در ایالات متحده و خارج از این کشور در پیش گرفتند احتمالا می‌خواستند اولین گام را برای حرکت به سمت جهانی شدن بردارند».

از نظر او، از دلار برای اعمال فشار بر مخالفان سیاسی آمریکا استفاده شده است. زاخاروا با اشاره به تحریم‌ها به بهانه جنگ اوکراین شامل ممنوعیت استفاده روسیه از دلار گفت: «آنچه که ما سال گذشته مواجه شدیم، یک چیز کاملا متفاوت است».

زاخاروا تصریح کرد: «هیچ ساده کردن یا بهتر کردن زندگی (روسیه با استفاده از دلار) در کار نیست. از این ارز به عنوان ابزاری برای هژمونی و نوع جدیدی از استعمارگرایی استفاده شده است و از آن برای تنبیه و کابوس وار کردن زندگی (دیگران) استفاده شده است».

به گفته سخنگوی وزارت خارجه روسیه، دلارزدایی که مسکو و تعداد رو به گسترشی از کشورها دنبال می‌کنند، فقط یک هدف نیست بلکه به واقعیت کنونی در جهان تبدیل شده است.

مقام ارشد مسکو افزود: «آنها می‌گویند دلارزدایی یک نوع هدف نهایی سازمان‌ها یا برخی کشورهای مختلف است اما اینطور نیست. این هدف ما نیست. این، یک واقعیت است...دلار یک واحد پولی بسیار مشکل‌دار است. این حرف، نظر سیاسی من نیست بلکه یک واقعیت عینی اقتصادی است».

سخنگوی وزارت خارجه روسیه اعلام کرد، ریشه اغلب مشکلات اقتصادی جهان در آمریکا است از جمله بحران اقتصادی جهانی سال ۲۰۰۸. واحدهای پولی ملی اما ارزهای با ثبات تر هستند و به همین دلیل تعداد رو به گسترشی از کشورها در حال روی آوردن به آنها هستند.

زاخاروا در توضیح چرایی توجه تعداد رو به گسترشی از کشورها به واحدهای پولی ملی در مراودات تجاری بین‌المللی و دور شدن از دلار هستند، گفت: «آنها می‌خواهند یک نوعی ضمانت ایجاد و مستقر کنند، یک سیستم ضمانت مالی تا یک بار دیگر قربانی بحران آمریکایی نشوند».

وی اضافه کرد: «این بستگی به خود کشورها دارد که (درباره چگونگی ایجاد تضمین در مراودات اقتصادی بین‌المللی خودشان) تصمیم بگیرند اما تا جایی که من متوجه می‌شوم، تعداد رو به افزایشی از کشورها می‌خواهند کاری بکنند تا یک بار دیگر قربانی سیستم مالی آمریکا نشوند».

بنا بر گزارش راشاتودی، روسیه از سال ۲۰۱۴ استفاده از دلار در تجارت خارجی خود را کاهش داده است اما تحریم‌های سال گذشته این کشور را مجبور کرد تا این تلاش‌های خودش را مضاعف کند. برای مثال، سهم پول‌های ملی و ارزهای "دوستانه" در تجارت کشور (روسیه) با اتحادیه اقتصادی اوراسیا در سال ۲۰۲۲ تقریبا به ۸۰ درصد افزایش یافته است و انتظار می‌رود تا پایان سال ۲۰۲۳ (سال جاری) به ۹۰ درصد برسد».

این رسانه روس افزود: «هفته گذشته گزارش‌هایی منتشر شد مبنی بر اینکه گروه بریکس که در حال حاضر شامل روسیه، برزیل، هند، چین و آفریقای جنوبی است اما قرار است سال آینده ۶ عضو جدید به آن اضافه شود، هم در حال بررسی روی آوردن به ارزهای ملی در همه مراودات تجاری فرامرزی است».

منبع: تابناک

کلیدواژه: سامانه سماح پیاده روی اربعین اربعین یوگنی پریگوژین گروه بریکس مسکو دلار دلارزدایی سامانه سماح پیاده روی اربعین اربعین یوگنی پریگوژین گروه بریکس سخنگوی وزارت خارجه روسیه تعداد رو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۱۹۸۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا ساخت شهر فرودگاهی در ایران توجیه پذیر است؟

مفهوم شهر فرودگاهی در ایران با نمونه های واقعی تفاوت دارد. صرف احداث یک باند پروازی و ترمینال مسافربری را نمی توان شهر فرودگاهی نامید. 

به گزارش تین نیوز، سالهاست که واژه شهر فرودگاهی در ادبیات هوانوردی ایران مورد استفاده قرار گرفته است، به طوریکه علاوه بر شهر فرودگاهی امام خمینی تهران دیگر مناطق کشور نظیر قم و چابهار نیز مدعی ساخت چنین مجموعه ای شده‌اند.

اما آنچه که بر همگان مبرهن شده، عدم توفیق چنین پروژه هایی در کشور است به نحوی که صرفا طراحی پروژه به همراه تصاویری جذاب از پروژه ارائه شده و ضمن به کما رفتن ساخت فرودگاه نظاره گر احداث شهرهای فرودگاه هایی مدرن توسط همسایگان هستیم. 

تعریف اشتباه از مفهوم شهر فرودگاهی در ایران

عده ای در ایران بر این باورند که صرف احداث باند پروازی و یک ترمینال مسافری به همراه هتل مجاور و چند آشیانه تعمیر و نگهداری هواپیما می تواند شهر فرودگاهی قلمداد شود. در حالی که اینها نطفه شکل گیری شهر فرودگاهی به حساب می آیند و عملا در تمامی فرودگاه های جهان به عنوان زیرساخت های اولیه فرودگاهی وجود دارند.

مطابق با نظریه ابرشهر فرودگاهی جان دی کاسردا (aerotropolis)، شهر فرودگاهی شامل فرودگاه بزرگ بین المللی و مجموعه های تجاری، ورزشی، مالی، فرهنگی و اقامتی در جوار فرودگاه است و در واقع فرودگاه نقش محوری و مرکزی را ایفا کرده و موتور پیشران مجموعه به حساب می آید. اما در مورد نظریه کاسردا باید به دو نکته توجه شود:

نخست آنکه کاسردا این نظریه را بر اساس مولفه های اقتصادی بیان کرده و هدف او اقتصادی کردن فرودگاه هاست، چرا که همچنان بسیاری از فرودگاه های جهان با مشکل عدم سود دهی مواجه هستند که در جهت رفع این چالش راهکار های متعددی ارائه شده است که همچنان در حال آزمون و خطا توسط مدیران صنعت قرار دارد.

نکته دوم آنکه نظریه ابرشهر فرودگاهی در ایالات متحده مطرح شده که مهد هوانوردی جهان است و فرودگاه ها نقش اساسی را در جابجایی مسافران بین این کشور و دیگر نقاط جهان و همچنین مابین شهرهای آمریکا ایفا می کنند.

این کشور علی رغم آمار بالای پرواز و جابجایی مسافر، همچنان فرودگاه های غیر اقتصادی و فرسوده متعددی دارد که بودجه های چند صد میلیارد دلاری را برای بازسازی می طلبد. لذا ارائه چنین دست نطریاتی در پهنه گسترده آمریکا با آن اقتصاد قدرتمند می تواند امری محتمل و واقع گرایانه باشد که با اقتصاد ایالات متحده سنخیت دارد. 

آیا ایران می تواند شهر فرودگاهی داشته باشد؟

با ذکر سه دلیل هیچ امیدی نیست که کشورمان بتواند الگوی شهر فرودگاهی را به اجرا در بیاورد:

عدم توسعه مطلوب زیرساخت های فرودگاهی

    هر چند در سال های گذشته فرودگاه های جدید در مناطق مختلف کشور احداث شده اند، اما این فرودگاه ها نوعا مطامع افراد ذی نفوذ را پاسخ گفته و زیان ده نیز بوده اند.

 فرودگاه های بزرگ کشور نظیر فرودگاه امام خمینی و هاشمی نژاد مشهد ظرفیت کافی برای میزبانی از مسافران بسیار زیاد در یک واحد زمانی را ندارند (در قیاس با فرودگاه های بزرگ منطقه). همچنین هیچ فرودگاهی در ایران توانایی پذیرش هواپیمای غول پیکری همچون ایرباس A380 را ندارد که در دنیای امروز به عنوان یک معیار برای توان سنجی فرودگاه های بزرگ در میزبانی پروازهای دور برد به حساب می آید.

حال با این عملکرد ضعیف در توسعه زیرساخت های فرودگاهی قطعا انتظار نمی رود که یک شبه معجزه شود و هزاران میلیارد تومان سرمایه برای توسعه فرودگاه های اصلی کشور اختصاص یابد.

 تحریم های فلج کننده و عقب ماندگی ایران از سهم بازار هوایی

هوانوردی ایران از سال ۵۸ به این طرف و همزمان با اشغال سفارت آمریکا تحت شدیدترین تحریم های آمریکا و هم پیمانانش قرار گرفت، به طوریکه امروزه پیکر نیمه جان این صنعت آخرین نفس های خود را می کشد.

پرنده های فرسوده با چند واسطه و قیمت های گزاف وارد کشور می شوند که یکی از وظایف آنها انتقال مسافران کانکشن به فرودگاه های همسایه نظیر دبی و استانبول بوده که نهایتا سود اصلی را در جیب رقبا واریز می کنند.

از طرف دیگر، آمار دقیقی از هواپیماهای بر خط در هیچ مبدا رسمی وجود ندارد که بدانیم کجای کار ایستاده ایم. همچنین کشورمان برای پرواز به مقاصد اروپایی با مشکل تحریم بنزین طرف است که عملا بخش مهمی از پروازهای بین المللی ایران را به همسایگان واگذار می کند.

این در حالیست که رقبای منطقه ای ایران صدها فروند هواپیمای تازه نفس در اختیار دارند و صدها فروند دیگر نیز سفارش داده اند. در صورتی می توانیم یک ابرشهر فرودگاهی را در ایران داشته باشیم که ناوگان هوایی کشورمان بتواند از مبدا ایران پروازهای متعددی را به سرتاسر دنیا انجام دهد، به مانند ترکیه، قطر و دبی. وگرنه شهر فرودگاهی که در آن هواپیمایی پرواز نکند عملا کارایی نخواهد داشت و از اجنبی هم نمی توان انتظار داشت که ناوگان هوایی خود را برای پروازهای ایران به کار گیرد.

طرد شدگی اقتصادی ایران در نظام بین الملل

 کشورمان در طول ده ها سال گذشته رفته رفته با شدیدترین تحریم های بین المللی مواجه شده که تبعات اقتصادی آن به وضوح در زندگی ایرانیان قابل مشاهده است. عدم اقبال بسیاری از کشورهای جهان (از جمله کشورهای همسو با ایران در سیاست نظیر چین، روسیه و هند) برای سرمایه گذاری در ایران عملا کشورمان را به گوشه کنجی انداخته که ورود هر گونه سرمایه بین المللی را غیر ممکن ساخته است.

بنابراین بعید است حتی در صورت توسعه فرودگاه امام (ساخت ترمینال مسافربری جدید)، سرمایه گذاران خارجی برای توسعه دیگر بخش های شهر فرودگاهی امام خمینی وارد ایران شوند. کشورهای به اصطلاح دوست نیز در سال های اخیر در کلام خود را مشتاق سرمایه گذاری در ایران نشان داده اند، اما در عمل هیچ آبی از آنها گرم نشده است و اتفاقا همسایگان ایران را مقاصد امن تری برای خواباندن سرمایه هایشان دیده اند. 

کانال عصر ایران در تلگرام